Kararlar

Şimdiye kadar verdiğim kararların çok azından pişmanlık duydum biliyor musunuz sevgili takipçilerim? İnsan kendi kararlarından pişman olmaya başladıysa orada büyük bir sıkıntı olduğuna inanmışımdır hep. Ne olursa olsun kendi seçimlerinizin başına getireceği durumları metanetle karşılamayı öğrenebildiğinizde daha iyi bir insan olmak için büyük bir adım atmış olursunuz bence. Verdiğin karar dönüp dolaşıp sende patladığı zaman da sorunu kendinden başka kimsede aramayıp şapkanı önüne alıp düşünebilmeyi başarmak gerekir.

Başkalarının zoruyla verdiğim kararlar olmadı değil aslında. Şu anda hayatta ilerlediğim yollardan birinin sebebi bu tarz kararlar mesela. Bunların pişmanlığını duymuyorum ve duymam gerektiğini de düşünmüyorum. Gerçekten elimde değildi ve böyle olmak zorunda kaldı, ağlayıp sızlamaya hakkım yok.

Hayatıma giren (girmesine izin verdiğim) insanların çok azından pişmanım mesela. Bana ne kadar zarar vermiş olursa olsunlar yine de bana ufak tefek katkılarını göz önünde bulundurup hayatımda bulundukları süreye lanet etmiyorum. Sevgi dolu bir insanım değil mi fdsjlkfjds. Tersim pistir ama çok sağlam kin tutarım bana ciddi ciddi zarar veren adama, ha yine de ibnelik yapmam ama kıyamam lan.

Sevgililerimden ya da ucundan kıyısından hayatıma dokunan hiç bir kadından da pişmanlık duymadım. Hepsinden bir şeyler öğrendim ilerideki ilişkilerimin daha parlak olmasını sağlamak için, ve bunları kullandım. İlişkilerin amacı bu değil mi zaten? Doğru insanı bulana kadar mümkün olduğunca kendini geliştirmek ve yetiştirmek. Evet.

Diyeceğim odur ki sevgili okuyucu; hayatında mutluluğu yakalamanın kısa yollarından biri kendinle, kendi gözlem ve karar yeteneğinle barışık olmaktır. Kendi hayatınızı yaşıyorsunuz ve gerçekten kontrolünüz dışında gelişen olaylar hariç herşeyden siz sorumlusunuz. Bu kadar mızmızlanmaya hakkınız yok haberiniz olsun.